Van kunstmatige intelligentie naar kunstmatige intellectualiteit?

‘God zit in de details’ is een citaat van de, inmiddels overleden, beroemde Amerikaanse architect Ludwig Mies van der Rohe. Het heeft zin om aandacht te besteden aan de kleine dingen, de details, waar deze de grootste beloning kunnen opleveren. Als we zijn uitspraak naar vandaag vertalen, zouden we kunnen we stellen dat God in de data zit. Het zijn de data die de grootste beloning op kunnen leveren.

Boek

Terwijl ik aan het schrijven ben aan mijn boek ‘Baanbrekend, waarom banen niet meer werken’ onderzoek ik welke invloed kunstmatige intelligentie in de toekomst op ons werk en onze banen zou kunnen hebben. En dan realiseer ik me dat deze vorm van intelligentie nog ver af staat van intellectualiteit. Intellect heeft vooral te maken met interesses die je met intelligentie verder kunt ontwikkelen. En dan vind ik het een interessante vraag of machines in de toekomst ooit interesses zouden kunnen hebben.

Data

Ik stel me voorlopig op een data deïstisch standpunt. Deïsme is het geloof dat God de wereld geschapen heeft en dat deze sindsdien zonder zijn ingrijpen, maar wel volgens de door hem geschapen wetten, onafhankelijk functioneert. God als een soort ingenieur in ruste als het ware. Data deïsme is wat mij betreft dan de leer dat data de wereld voortdurend herscheppen volgens digitale wetten.

AI

Als atheïst en schrijver over onder andere informatiemanagement/digitalisering en persoonlijke ontwikkeling komen de werelden van het kunstmatige en het menselijke bij elkaar. We zijn kunstmatig intelligent aan het worden maar (nog) niet kunstmatig intellectueel. We kunnen de wereld niet begrijpen door haar (digitaal) te beheersen maar door haar voortdurend intellectueel te ordenen. Ordeningsprincipes gaan in ons werk belangrijker worden dan beheersingsprincipes. En dat vraagt behoorlijk wat intellectuele inspanning! Net zoals humor trouwens…